به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، ذبیح‌الله بختیاری سرپرست هیئت باستان‌شناسی 16مهر 1401 با اعلام این خبر گفت: «تپه خلیل در محل تلاقی دو دشت ذهاب و دشت سرپل‌ذهاب (ذهاب جنوبی)، در میان اراضی کشاورزی روستای زرین جوب واقع شده است.»
او تصریح‌کرد: «این اثر تاریخی‌فرهنگی با وسعت و گستردگی حدود چهار هکتار، امروزه به صورت پشته‌ای کم ارتفاع اما وسیع و گسترده در میان اراضی کشاورزی قرار گرفته که سطح و حاشیه آن توسط کشاورزان منطقه به زیر کشت می‌رود.»
این باستان‌شناس افزود: «براساس مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری فعالیت میدانی این برنامه آغاز و با انجام 25 روز فعالیت میدانی، 20 گمانه در حاشیه تپه خلیل در محدوده عرصه و حریم اثر ایجاد شد.»
بختیاری با اشاره به اینکه گمانه‌های ایجاد شده عمدتا در فاصله حدود پنج متر نسبت به آخرین شیب یال تپه و محل پیوستن به اراضی حاشیه‌ای ایجاد شد، گفت: «به‌منظور کاوش گمانه‌ها، عوارض و شواهد سطحی و میزان پراکنش قطعات سفال و مواد فرهنگی در حاشیه تپه مد نظر قرار گرفت.»
او اظهار کرد: «نتایج حاصل از کاوش تمامی گمانه‌های ایجاد شده، چه در حاشیه تپه و با فاصله از آخرین شیب و همچنین گمانه‌های ایجاد شده در محدوده عرصه ظاهری محوطه منفی بوده و هیچ‌گونه آثار و شواهد معرف لایه فرهنگی برجا را پدیدار نکرده است.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی، نتایج کاوش گمانه‌ها را بیانگر این موضوع دانست که بقایای آثار فرهنگی برسطح پشته‌ای، طبیعی شکل گرفته و لایه‌های فرهنگی در حاشیه تپه تدام نیافته است، تصریح‌کرد: «پس از کاوش انباشت سطحی قابل کشاورزی، در بیشتر گمانه‌ها نهشته رسوبی سیلتی- رسی، حاصل فرایندهای رسوبی طبیعی مشخص شد که فاقد آثار و شواهد فرهنگی است.»
او خاطرنشان‌کرد: «قطعات سفال و مواد فرهنگی به‌دست آمده از کاوش گمانه‌ها عمدتا مربوط به لایه‌های سطحی و قابل کشاورزی و در مواردی در لایه زیر سطحی به صورت آب‌شُست و رسوبی است.»
این باستان‌شناس با اشاره به اینکه در طی سال‌های گذشته (سال 1397)، طرح عبور لوله‌های انتقال آب (طرح گرمسیری)، در سطح پشته شمال غربی تپه خلیل اجرا شده و نیمه شمال غربی محوطه توسط ماشین‌آلات تخریب و گودبرداری شده است، اظهارکرد: «بیشتر پراکنش موادفرهنگی و قطعات سفالی قابل مشاهده در سطح محوطه، خصوصا پشته شمال غربی حاصل دخل و تصرفات انجام شده در محوطه و تخریب کامل لایه‌های فرهنگی است.»
او گفت: «براساس نتایج حاصل از گمانه‌زنی در حاشیه پشته شمال غربی و با توجه به مسیر لوله انتقال آب و همچنین مواد فرهنگی پراکنده بر سطح محوطه، لایه‌های فرهنگی پشته شمال غربی گستردگی چندانی نداشته که در طی اجرای طرح گرمسیری به شدت تخریب شده و کاملا از بین رفته است.»
بختیاری در پایان تصریح‌کرد: «براساس مطالعه مواد فرهنگی جمع‌آوری شده از سطح محوطه و حاصل از کاوش گمانه‌ها، لایه‌های فرهنگی تپه خلیل معرف فرهنگ عبید جدید و اوروک با شاخصه سفال‌های نخودی منقوش و کاسه لبه واریخته است.»
انتهای پیام/
